ايشاپ صنعت ايشاپ صنعت .

ايشاپ صنعت

مانومتر

مانومتر

مانومتر وسيله اي براي اندازه گيري فشار است. يك مانومتر ساده معمولي شامل يك لوله شيشه اي U شكل است كه با مقداري مايع پر شده است. به طور معمول اين مايع به دليل چگالي بالا جيوه است.

مورد 1

در شكل سمت راست، چنين لوله U شكل پر از مايع را نشان مي دهيم. توجه داشته باشيد كه هر دو انتهاي لوله به اتمسفر باز است. بنابراين هر دو نقطه A و B در فشار اتمسفر هستند. دو نقطه نيز ارتفاع عمودي يكساني دارند.

هر دو انتهاي لوله باز است


مورد 2

حالا بالاي لوله سمت چپ بسته شده است. تصور مي كنيم كه يك نمونه گاز در انتهاي بسته لوله وجود دارد.

 

سمت راست لوله به اتمسفر باز مي ماند. پس نقطه A در فشار اتمسفر است.

 

نقطه C در فشار گاز در انتهاي بسته لوله است.

 

نقطه B به دليل وزن ستون مايع با ارتفاع h فشاري بيشتر از فشار اتمسفر دارد.

 

نقطه C در همان ارتفاع B است، بنابراين فشار آن برابر با B است. و قبلاً ديديم كه اين فشار برابر با فشار گاز در انتهاي بسته لوله است.

 

بنابراين، در اين حالت، فشار گازي كه در انتهاي بسته لوله محبوس مي شود، بيشتر از فشار اتمسفر به ميزان فشار وارد شده توسط ستون مايع با ارتفاع h است.


مورد 3

اكنون ترتيب احتمالي ديگري از مانومتر را با بسته بودن بالاي سمت چپ لوله نشان مي دهيم. شايد انتهاي بسته لوله مانند قبل حاوي نمونه اي از گاز باشد يا شايد حاوي خلاء باشد.

 

نقطه A در فشار اتمسفر است.

 

نقطه C در هر فشاري است كه گاز در انتهاي بسته لوله داشته باشد يا اگر انتهاي بسته داراي خلاء باشد فشار صفر است.

 

از آنجايي كه نقطه B در همان ارتفاع نقطه A است، بايد در فشار اتمسفر نيز باشد. اما فشار در B نيز مجموع فشار در C به اضافه فشار وارد شده توسط وزن ستون مايع با ارتفاع h در لوله است.

 

بنابراين نتيجه مي گيريم كه فشار در C از فشار اتمسفر با مقدار فشار وارد شده توسط ستون مايع با ارتفاع h كمتر است.

 

اگر انتهاي بسته لوله حاوي خلاء باشد، فشار در نقطه C صفر است و فشار اتمسفر برابر با فشاري است كه وزن ستون مايع با ارتفاع h اعمال مي كند. در اين حالت مي توان از مانومتر به عنوان فشارسنج براي اندازه گيري فشار اتمسفر استفاده كرد.


ما با بحث در مورد واحدهاي اندازه گيري فشار نتيجه مي گيريم. به ياد بياوريد كه فشار به عنوان نيرو در هر منطقه تعريف مي شود. واحد SI براي فشار پاسكال است كه يك نيوتن بر متر مربع است.

 

به عنوان مثال، فشار اتمسفر با آب و هوا متفاوت است و معمولاً حدود 100 كيلو پاسكال است. يكي ديگر از واحدهاي رايج براي اندازه گيري فشار اتمسفر، ميلي متر جيوه است كه مقدار آن معمولاً حدود 760 ميلي متر است. به عبارت ديگر، اگر انتهاي بسته لوله در مورد 3 بالا حاوي خلاء باشد، ارتفاع h حدود 760 ميلي متر است.

 

در بسياري از موقعيت ها، اندازه گيري فشارها بر حسب واحد طول مايع در مانومتر كاملاً كافي است. بقيه اين سند در مورد چگونگي تبديل از آن واحدها به پاسكال بحث مي كند.

 

شكل سمت راست استوانه اي از مايع به ارتفاع h و مساحت A را نشان مي دهد.

 

وزن استوانه جرم آن m برابر شتاب گرانش g است. اين نيرويي است كه سيلندر مايع بر هر چيزي كه درست زير آن است وارد مي كند:

 

F = m g

 

فشار p عبارت است از تقسيم نيرو بر مساحت A صفحه سيلندر.

 

p = F/A

 

جرم سيلندر چگالي مايع rho است: چگالي مايع ضربدر حجم V.

 

m = rho: چگالي مايع V

 

حجم برابر است با مساحت A صفحه استوانه ضربدر ارتفاع آن h.

 

V = A hمانومتر


مانومتر وسيله اي براي اندازه گيري فشار است. يك مانومتر ساده معمولي شامل يك لوله شيشه اي U شكل است كه با مقداري مايع پر شده است. به طور معمول اين مايع به دليل چگالي بالا جيوه است.

مورد 1

در شكل سمت راست، چنين لوله U شكل پر از مايع را نشان مي دهيم. توجه داشته باشيد كه هر دو انتهاي لوله به اتمسفر باز است. بنابراين هر دو نقطه A و B در فشار اتمسفر هستند. دو نقطه نيز ارتفاع عمودي يكساني دارند.

مورد 1

در شكل سمت راست، چنين لوله U شكل پر از مايع را نشان مي دهيم. توجه داشته باشيد كه هر دو انتهاي لوله به اتمسفر باز است. بنابراين هر دو نقطه A و B در فشار اتمسفر هستند. دو نقطه نيز ارتفاع عمودي يكساني دارند.

 

هر دو انتهاي لوله باز است

مورد 2

حالا بالاي لوله سمت چپ بسته شده است. تصور مي كنيم كه يك نمونه گاز در انتهاي بسته لوله وجود دارد.

 

سمت راست لوله به اتمسفر باز مي ماند. پس نقطه A در فشار اتمسفر است.

 

نقطه C در فشار گاز در انتهاي بسته لوله است.

 

نقطه B به دليل وزن ستون مايع با ارتفاع h فشاري بيشتر از فشار اتمسفر دارد.

 

نقطه C در همان ارتفاع B است، بنابراين فشار آن برابر با B است. و قبلاً ديديم كه اين فشار برابر با فشار گاز در انتهاي بسته لوله است.

 

بنابراين، در اين حالت، فشار گازي كه در انتهاي بسته لوله محبوس مي شود، بيشتر از فشار اتمسفر به ميزان فشار وارد شده توسط ستون مايع با ارتفاع h است.

مورد 3

اكنون ترتيب احتمالي ديگري از مانومتر را با بسته بودن بالاي سمت چپ لوله نشان مي دهيم. شايد انتهاي بسته لوله مانند قبل حاوي نمونه اي از گاز باشد يا شايد حاوي خلاء باشد.

 

نقطه A در فشار اتمسفر است.

 

نقطه C در هر فشاري است كه گاز در انتهاي بسته لوله داشته باشد يا اگر انتهاي بسته داراي خلاء باشد فشار صفر است.

 

از آنجايي كه نقطه B در همان ارتفاع نقطه A است، بايد در فشار اتمسفر نيز باشد. اما فشار در B نيز مجموع فشار در C به اضافه فشار وارد شده توسط وزن ستون مايع با ارتفاع h در لوله است.

 

بنابراين نتيجه مي گيريم كه فشار در C از فشار اتمسفر با مقدار فشار وارد شده توسط ستون مايع با ارتفاع h كمتر است.

 

اگر انتهاي بسته لوله حاوي خلاء باشد، فشار در نقطه C صفر است و فشار اتمسفر برابر با فشاري است كه وزن ستون مايع با ارتفاع h اعمال مي كند. در اين حالت مي توان از مانومتر به عنوان فشارسنج براي اندازه گيري فشار اتمسفر استفاده كرد.

ما با بحث در مورد واحدهاي اندازه گيري فشار نتيجه مي گيريم. به ياد بياوريد كه فشار به عنوان نيرو در هر منطقه تعريف مي شود. واحد SI براي فشار پاسكال است كه يك نيوتن بر متر مربع است.

 

به عنوان مثال، فشار اتمسفر با آب و هوا متفاوت است و معمولاً حدود 100 كيلو پاسكال است. يكي ديگر از واحدهاي رايج براي اندازه گيري فشار اتمسفر، ميلي متر جيوه است كه مقدار آن معمولاً حدود 760 ميلي متر است. به عبارت ديگر، اگر انتهاي بسته لوله در مورد 3 بالا حاوي خلاء باشد، ارتفاع h حدود 760 ميلي متر است.

 

در بسياري از موقعيت ها، اندازه گيري فشارها بر حسب واحد طول مايع در مانومتر كاملاً كافي است. بقيه اين سند در مورد چگونگي تبديل از آن واحدها به پاسكال بحث مي كند.

 

شكل سمت راست استوانه اي از مايع به ارتفاع h و مساحت A را نشان مي دهد.

 

وزن استوانه جرم آن m برابر شتاب گرانش g است. اين نيرويي است كه سيلندر مايع بر هر چيزي كه درست زير آن است وارد مي كند:

 

F = m g

 

فشار p عبارت است از تقسيم نيرو بر مساحت A صفحه سيلندر.

 

p = F/A

 

جرم سيلندر چگالي مايع rho است: چگالي مايع ضربدر حجم V.

 

m = rho: چگالي مايع V

 

حجم برابر است با مساحت A صفحه استوانه ضربدر ارتفاع آن h.

 

V = A h


برچسب: مانومتر ، روتامتر ، گيج،
ادامه مطلب
امتیاز:
 
بازدید:
+ نوشته شده: ۷ دى ۱۴۰۲ساعت: ۱۰:۲۷:۱۰ توسط:علي حيدري موضوع:

ترموستات

ترموستات

ترموستات چگونه كار مي كند؟

در حالي كه دماسنج ابزاري براي خواندن دماي اتاق است، ترموستات قادر به كنترل آن است. چه روي ديوار باشد و چه روي ديگ، اين صفحه كنترلي براي تنظيم دماي خانه شما ضروري است. بياييد نگاهي عميق‌تر به چيستي ترموستات، انواع ترموستات‌ها و نحوه عملكرد آن‌ها بيندازيم.

 

ترموستات چيست؟

چگونه دماي خانه خود را كنترل مي كنيد؟ امروزه گزينه‌هاي زيادي وجود دارد، از برنامه‌هاي تلفن هوشمند گرفته تا شماره‌گير دماي سنتي. اينها همه اشكال ترموستات هستند. در هسته خود، ترموستات به سادگي كنترل هايي است كه براي تنظيم دما در يك سيستم گرمايشي استفاده مي شود. شما مي توانيد دماي دلخواه را تنظيم كنيد و ترموستات كار مي كند تا اتاق يا ديگ شما را در اين سطح مطلوب نگه دارد. اگر دماي خانه شروع به كاهش كند، يك ترموستات گرمايش را روشن مي كند تا گرم شود. پس از اينكه دماي داخل به نقطه تنظيم رسيد، ترموستات كار مي كند تا گرمايش را خاموش كند تا از گرم شدن بيش از حد شما جلوگيري كند.

در اين چارچوب اساسي، تعدادي ويژگي و گزينه وجود دارد:

 

برخي از ترموستات ها بي سيم هستند و با باتري كار مي كنند

برخي ديگر با سيم به خود ديگ وصل مي شوند.

ترموستات‌هاي قابل برنامه‌ريزي از يك برنامه زمان‌بندي تنظيم شده براي اجراي گرمايش در ساعات خاصي از روز استفاده مي‌كنند.

ترموستات هاي هوشمند ياد مي گيرند و با روال شما سازگار مي شوند

در اينجا مي توانيد تفاوت بين ترموستات هاي قابل برنامه ريزي و هوشمند را بيابيد.

تعميرات كم هزينه بويلر توسط مهندسين خبره

خرابي غيرمنتظره؟ نگران نباشيد، كارشناسان ما در كوتاه ترين زمان آن را تعمير خواهند كرد. سپس از هرگونه خرابي آينده براي 12 ماه آينده محافظت خواهيم كرد.

انواع ترموستات

ترموستات ها در اشكال، اندازه ها و سبك هاي مختلفي وجود دارند. دو نوع اصلي ترموستات ديجيتال و مكانيكي هستند. اينها از چند جهت كليدي متفاوت هستند. امروزه بيشتر ترموستات هاي جديد ديجيتال يا الكترونيكي هستند. ترموستات هاي ديجيتال داراي اجزاي داخلي هستند كه قادر به ارائه يك واكنش دقيق و پاسخگو به دماي اتاق هستند. حسگرهاي الكترونيكي دماي فعلي داخلي را مي‌خوانند و مي‌توانند گرمايش را بر اين اساس تنظيم كنند و اتاق را در يك درجه از تنظيم هدف نگه دارند.

 

در مقابل، يك ترموستات مكانيكي معمولاً دما را با استفاده از دو بيت فلز كنترل مي كند. اينها در سنسور ترموستات در يك نوار دو فلزي به هم چسبيده اند. همانطور كه انواع مختلف فلزات با تغييرات دما منبسط و منقبض مي شوند، يك مدار الكتريكي متصل به سيستم گرمايش شما روشن و خاموش مي شود. به اين ترتيب ترموستات قادر به خواندن و تنظيم گرما است. آنچه در مورد ترموستات دو فلزي مهم است اين است كه به اندازه يك مدل ديجيتال دقيق نيست. دما مي تواند تا پنج درجه از نقطه تنظيم هدف متفاوت باشد. با اين حال، برخي ترموستات هاي مكانيكي را به دليل مقرون به صرفه بودن و كليد روشن/خاموش آسان براي استفاده ترجيح مي دهند.

نحوه تنظيم ترموستات

در اينجا چند نكته مفيد براي نحوه استفاده از ترموستات وجود دارد.

 

اين نوع دستگاه بايد در منطقه اي از خانه با جريان هواي تازه قرار گيرد. اگر ترموستات خود را در يك منطقه خاص آفتابي يا پشت پرده قرار دهيد، نمي تواند دما را به طور دقيق تشخيص دهد.

براي شروع، آن را روي كمترين دمايي كه راحت مي‌بينيد تنظيم كنيد. براي اكثر افراد، اين در محدوده 18 تا 21 درجه قرار مي گيرد.

اگرچه ممكن است روشن كردن ترموستات در روزهاي سرد وسوسه انگيز باشد، اما اين ضروري نيست. ايده پشت ترموستات اين است كه به هواي سردتر واكنش نشان مي دهد و مطمئن مي شود كه گرمايش به اندازه كافي روشن است تا خانه را تا نقطه تنظيمي كه انتخاب مي كنيد گرم كند. با اين حال، از آنجايي كه گرم كردن خانه در يك روز سرد ممكن است بيشتر طول بكشد، مي توانيد گرمايش را طوري برنامه ريزي كنيد كه زودتر روشن شود.

 

ترموستات هاي قابل برنامه ريزي داراي تنظيمات زمان و دما هستند تا بتوانيد دما را در دوره هاي مختلف روز تنظيم كنيد. اين به شما امكان مي‌دهد با خاموش كردن سيستم گرمايشي در هنگام كار، در مصرف انرژي صرفه‌جويي كنيد، اما در اواخر روز به خانه‌اي گرم بازگرديد. هنگام برنامه ريزي ترموستات خود بايد زمان گرم شدن و خنك شدن را در نظر بگيريد.

 

نحوه استفاده از ترموستات مكانيكي

ترموستات هاي مكانيكي به لطف انبساط نوارهاي فلزي داخلي خود، گرما را تنظيم مي كنند. اين نوار برق را از طريق مدار متصل حمل مي كند و گرمايش را روشن مي كند. همانطور كه نوار گرم مي شود، يكي از فلزات به اندازه كافي منبسط مي شود تا مدار را باز كند و گرمايش را خاموش كند و اتاق را خنك كند. براي تنظيم اين مكانيسم بر روي ترموستات خود، از دكمه دمايي استفاده كنيد كه مي توانيد آن را با دماي دلخواه تنظيم كنيد. اين نقطه خاموش و روشن شدن مدار را تعيين مي كند.

 

نوارهاي فلزي مدتي طول مي كشد تا منبسط يا منقبض شوند، بنابراين فرآيند مي تواند نسبتاً تدريجي باشد. يك راه حل براي اين كار اين است كه به دنبال يك ترموستات مكانيكي با يك دم پر از گاز كه در بين دو ديسك فلزي قرار دارد بگرديد. اين ديسك‌هاي فلزي به گونه‌اي طراحي شده‌اند كه سطح نسبتاً بزرگي داشته باشند و به آن‌ها اجازه مي‌دهد تا به سرعت به گرما واكنش نشان دهند. گاز موجود در دم آن چيزي است كه منبسط و منقبض مي شود و مدار الكتريكي و گرمايش را بر اين اساس كنترل مي كند. اگرچه اين ممكن است پيچيده به نظر برسد، اما از ديدگاه كاربر تنها كاري كه بايد با ترموستات انجام دهيد تنظيم دماي مورد نظر است و اجزاي مكانيكي بقيه كار را انجام خواهند داد!

 


برچسب: ترموستات ، كنترل دما ، سيگنال الكترونيكي،
ادامه مطلب
امتیاز:
 
بازدید:
+ نوشته شده: ۴ دى ۱۴۰۲ساعت: ۱۱:۰۳:۲۵ توسط:علي حيدري موضوع: